მარადიულობის სიმართლე სულის მშვენიერებაშია.
რაც უფრო გაამშვენიერებთ სულს, მით უფრო მარადიულობას ეზიარებით!
ყველაზე ნაკლებს ვთხოვთ ხოლმე ჩვენ გონებას. როცა რაღაც კრიზისია, ადექი და ამოხსენი. ეს შეიძლება აზარტულიც იყოს - "აი ეს მე როგორ ვერ უნდა გავაკეთო..."
სხეულის სხვა ნაწილებს უფრო ვთხოვთ ხოლმე, ვიდრე გონებას
მე თუ ახლა შენ ცუდად მოგეპყრობი, ვის მოვეპყარი ცუდად, პირადად შენ? - შენში ღმერთს მოვექეცი ცუდად, შენში ღმერთი ვერ დავინახე
შალვა ამონაშვილი
ქართული ბალადისა არ იყოს - "იქნება ვეფხის დედაი ჩემზე მწარედა სტირისა, წავიდე, სამძიმარ ვუთხრა შვილისაო".
აი ასეთი დედობაა დედობა, და არა ის, რომ ჩემი შვილი შენ შვილსა სჯობდეს