ციტატები

ჰუმანური პედაგოგიკის მთავარი საფუძველი

ჰუმანურ პედაგოგიკას მთავარი საფუძველი სულიერება აქვს, რომელშიც ღმერთის რწმენაც და სულის უკვდავებაც არის ჩადებული. ასევე ისიც, რომ ეს ცხოვრება, რომელიც მონაკვეთი არის ჩემი მარადიული ცხოვრებისა, როგორ უნდა გავლიო აქ და რით უნდა წავიდე იქ. ხელცარიელი თუ ხელდამშვენებული

ერთადერთი, რასაც წავიღებთ, მარტოოდენ სულია, სხეულიც სადღაც ჩაეფლობა, ჩაესვენება, მაგრამ სული ვერსად ვერ ჩაესვენება, ის უკვდავია.
რატომ იყოს უკვდავი და თანაც სადღაც ჩაძირული?
არ ჯობია, ავამაღლო? მით უმეტეს, ნათქვამია - მთელი მიწიერი ცხოვრება უკვდავებისთვის მომზადებააო

ვინც პირველი დაუთმობს, ის არის ბრძენი.
ვინც არ დაუთმობს, უგუნურია.
ასე რომ, მოასწარით ერთმანეთს შორის დათმობები, რომ ამ დაუთმობლობას რაღაცა არ მოჰყვეს

პედაგოგიკა არ არის მეცნიერება. მეცნიერება რომ იყოს, ყველა პედაგოგი ერთნაირი ვიქნებოდით. ყველა ფიზიკოსი, კათედრაზე რომ წარსდგება, უკვე აღმოჩენილ საკითხებზე ისაუბრებს. მაგრამ, ყველა პედაგოგი თავისი ჭკუით ისაუბრებს კონკრეტულ ამოცანაზე, ყველას თავისებური გადაწყვეტა ექნება. ყველა სიმართლეს იტყვის, მაგრამ მთელი სიმართლე არ გამოვა. ყველა იტყვის ამ მთელი სიმართლის ნაწილს, რომელიც, თუ შევკრებთ, შეიძლება ჭეშმარიტება მივიღოთ.