ციტატები, გამონათქვამები

გულახდილი წერილები შვილს

როგორც მე მამაჩემის ფრონტიდან გამოგზავნილი წერილები დღემდე მზრდის, ასე გაზრდის თქვენ შვილებსაც თქვენი წერილები.
დაუწერეთ გულახდილი, კეთილი წერილები. შენი თავი დაანახე, გული გაუხსენი. ჩაახედე შიგნით, რა გაწუხებს, რა გილხინს და ნელნელა დაინახავ, რა მოხდება

ყველაზე მთავარი აღზრდის გზა არის ბავშვთან მეგობრობა.
ბავშვთან იმეგობრე. როგორც დიდმა პატარასთან კი არა, არამედ, როგორც თანასწორმა.
ყველა კანონი, რაც მეგობრობაში მოქმედებს, ბავშვთან ურთიერთობაში უნდა შეიტანო.
მეგობრობაში არავინ მეტი და არავინ ნაკლები არ არის.
ყველა ერთისთვის და ერთი ყველასთვის არის.
დათმობა ვიცით, დახმარებაც ვიცით და თავგანწირვაც ვიცით.
თუ ერთმანეთს საყვედურები და კრიტიკა დავუწყეთ, გავექცევით ერთმანეთს

იმეგობრეთ თქვენს შვილებთან

მეგობრობაში:
ჯაჯღანი არ შეიძლება,
ყვირილი არ შეიძლება,
ჩხუბი არ შეიძლება,
დამცირება არ შეიძლება,..
არავინ არ იმეგობრებს იმასთან, ვინც მას ამცირებს, გამორიცხულია!

როგორც ბავშვებში გვინდა კეთილშობილება აღვზარდოთ, ისე ჩვენში აღვზარდოთ სიყვარული

ამოზარდეთ სიყვარული

სიყვარული იზრდება პატივისცემით, ერთგულებით, თავაზიანობით, დათმობით,..
გააკეთე ესენი და ეს სიყვარული უფრო მეტად გაღრმავდება, გაღრმავდება და ასაკში უფრო და უფრო მეტად დატკბება

არ გიყვარს? - შეიყვარე!
ვიღაცა იტყვის - "სიყვარული ან არის, ან არ არის" - ვითომ დიდ ფილოსოფიას ამბობს.
რას ქვია არ არის? სიყვარული სულ არის, როგორც მოუვლი, ისეთი გახდება

აი ეს არის ჰუმანურობა

ჰუმანურობა ის კი არ არის - "წადი და აკეთე რაც გინდა", "თავში ქვა გიხლია",.. ეს არ არის ჰუმანურობა.
ჰუმანურობა არის ურთიერთპატივისცემა, გაგება, უფროს-უმცროსობა, დათმობა, მიღება და რა თქმა უნდა - რწმენა. აი ეს არის მთელი ჰუმანიზმის აზრი.
ასწავლე ეს შენ შვილებს

ქმარს რაც უფრო მეტად ლაგამს ამოსდებთ...

ქალებო, არ გჭირდებათ სახლში თქვენ ხელში აიღოთ ქმრის მართვა. მას თავისი გაქანება აქვს, მიეცი, თავისი დაამკვიდროს.
კაცი შექმნილია შექმნისათვის, რაც უფრო მეტად ლაგამს ამოსდებ, მით უფრო მეტად ოჯახს დააჩიავებ

შეგიძლია ხელის გულზე ატარო შენი ცოლი?

ხელის გულზე ატარე შენი ცოლი. ნახე როგორ გაგეფურჩქნება, უფრო გალამაზდება, უფრო განაზდება,.. შენც გაახალგაზრდავდები

თუ რისკიანი არ ხარ...

თუ გიყვარს ცხოვრება, მაშ რისკიც უნდა გქონდეს.
ვინც რისკიანი არაა, ვერ იტყვის, რომ პიროვნება ვარო, იმიტომ, რომ ნებისყოფა არ ჰქონია. მშიშარას რა პიროვნება უნდა დაარქვა?
მშიშრები ვართ? რაღაცის გვეშინია? მაშასადამე, პიროვნულობის ერთ-ერთი მთავარი თვისება - სიმამაცე, გამბედაობა - არა გვაქვს და უნდა შევიძინოთ, თუ გვინდა პიროვნება გავხდეთ

აზრები გვტანჯავს ჩვენ!
ცუდი ფიქრები შემოგიჩნდება და იტანჯები. ხანდახან ისეთ რამეს წარმოიდგენ, აზრები რომ დაფარული არ იყოს, ალბათ სირცხვილით დაიწვებოდი.
გავასუფთაოთ აზრები და ბედნიერი ვიქნებით.
თუ არა გწყინს, თუ არ ბრაზდები, თუ არ ყვირი, თუ არ გშურს, ამის შესაბამისი განწყობები გამოიგავა უკვე ჩვენი ცნობიერებიდან, რომლებიც კარგ აზრებს არ დაბადებდნენ. ამრიგად, ბედნიერება ხელში მიჭირავს. შემიძლია ვიყო ბედნიერი

არ შეგშურდეს! შური თუ არ ჩამოიცილე ბედნიერი ვერ იქნები.
წყენა თუ არ ჩამოიცილე, ბედნიერი ვერ იქნები.
თუ მიტევება არ იცი, ბედნიერი ვერ იქნები.
თუ მტრობა გაქვს ვინმეს მიმართ, რა ბედს უნდა ეწიო? ვერ იქნები ბედნიერი

გაჭირვებაში გაზრდილი ბავშვი ხანდახან გენიოსი ხდება, ხოლო ფუფუნებაში და სიმდიდრეში გაზრდილი ბავშვი იჩაგრება მერე ცხოვრებაში

ოჯახი რომ იშლება, ეს ნანგრევებია, რომლის ქვეშაც ბავშვი უნდა მოჰყვეს.
როცა სახლი ფიზიკურად ინგრევა, ეს ტკივილი უფრო ნაკლებია, ვიდრე ის ტკივილი, რასაც ბავშვი მშობლების კონფლიქტის დროს განიცდის

გაეცი, რომ მიიღო

აუცილებლად, სიკეთეს მოსდევს შენთვის კიდევ უფრო დიდი სიკეთე.
გაეცი, რომ მიიღო.
"მიიღე, რომ გასცე" კი არა, ჯერ გაეცი.
ღებულობს ის, ვინც გასცემს

რაღაცა დაკარგე? - ჭკუით ამაღლდი, მომავლისთვის გაფრთხილდი, აღარ დაკარგავ. მაგრამ ვინც ის იპოვა, სიკეთე შეუთვალე მას, ალბათ სჭირდებოდა და იპოვა.
იტყვიან ხოლმე - როცა რამეს დაკარგავ, თქვი, ალბათ დრო დადგა, ახალი შევიძინო

ყველაფერში, რასაც ცუდ მოვლენად აფასებ, არის რაღაც კარგიც.
ნათქვამია - არავინაა შენი მტერი, არავინაა შენი მეგობარი, ყველა შენი მასწავლებელია.
ყველა ადამიანი და ამავე დროს ყველა მოვლენა შენი მასწავლებელია

ბედისწერაშიც კი შეიძლება ბედნიერება იპოვო.
როგორ მიიღებ ამას, რა სულით მიიღებ, იმის მიხედვით ან ბედნიერი იქნები, ან - უბედური

შეიძლება ბედი იპოვო იქ, სადაც უბედობაა.
ბედისწერა მოგადგა? - იმაში იპოვი ბედს

ქართველ კაცს აქვს ნათქვამი - სახლი რომ გეწვოდეს, ხელი მოითბეო.
იწვის უკვე და ამით მაინც ისარგებლე

მე შემიძლია ვიყო მუდმივად ბედნიერი

როცა მე გემსახურებით თქვენ, ნაცნობს, უცნობს, ამაში ვხედავ ჩემი კმაყოფილების რაღაც წყაროს.
ბედნიერება კმაყოფილებაა.
ამრიგად, მე შემიძლია ვიყო მუდმივად ბედნიერი

ვის გადავუხადოთ მშობლების ზრუნვა ჩვენზე?

ვის გადავუხადოთ ჩვენი მშობლების ზრუნვა ჩვენზე? დედას როგორ გადავუხდით?
ნათქვამია, - ხელის გულზე ერბოკვერცხი რომ შეუწვა, დედის ამაგს ვერ გადაიხდიო.
მაგრამ, შემიძლია გადავუხადო, - შვილს გავზრდი მე. მან ხომ მე გამზარდა, ახლა მე შვილს გავზრდი, სხვას დავეხმარები შვილის აღზრდაში, მის შვილს ხელში დავიჭერ, შვებას მივცემ, სიტყვას შევაშველებ,..

სიკეთე თუ გააკეთე, იქვე დაივიწყე, ვის რა გაუკეთე. თუ დაიხსომებ, მაშინ უნდა გაუხსენო, არა? და თუ გაუხსენებ, ღმერთი ჩამოგაწერს მაგ სიკეთეს და პირიქით, ცოდვაში ჩაგითვლის.
მაგრამ, თუ ვინმემ გაგიკეთა სიკეთე, აი ეგ არ უნდა დაივიწყო. უნდა გადაუხადო. მას თუ არა, სხვას მაინც

მე მინდა, რომ თქვენ შეგიწყოთ ხელი. მე შეიძლება მაკლდეს რაღაც, მაგრამ გამოვიქცევი, რომ თქვენ შეგიწყოთ ხელი.
ვიღაცას მოვეფერები, ვიღაცას გავუღიმებ, ვიღაცას გულში ვუსურვებ კარგს.
ცხოვრებაში ვარ აი ასეთი კაცი.
თქვენი აზრით, უბედური ვარ თუ ბედნიერი?