დღის ანალიზი, დაგეგმვა
ჩვენი ცხოვრება გააზრებული უნდა იყოს. დღე რომ მთავრდება, უნდა იცოდე, ამ დღემ რა ქნა, რა მოგიტანა, რა წაგართვა, რა დაგიტოვა, სადამდე მიგიყვანა, რა გაგაცნობიერებინა,... ერთი ორი წუთით, ძილის წინ, არ შეიძლება ამაზე ვიფიქროთ?
სალოცავი რამ არის ახალი დღე!
დილით რომ ავდგები, ნუთუ არ უნდა ვიცოდე, რა შეიძლება მოხდეს მთავარი ამ დღეს?
ყველაფერს ვერ გავიგებ, იმიტომ, რომ ზოგიერთი რამ თვითონ შემოიჭრება ჩემ ცხოვრებაში და შეიძლება რაღაცა ამირ-დამირიოს,.. მაგრამ, მეც ხომ შემიძლია ცოტათი დავალაგო დღე?
მოცემულ დღეს ვიცი არა მარტო ის, თუ რას გავაკეთებ, არამედ - როგორი გულით გავაკეთებ
დასმენა ბავშვისა მშობელთან
ბავშვის დასმენა მშობელთან - შენი ბავშვი არ სწავლობს, ამას არ აკეთებს, ცუდად იქცევა, ჰიპერაქტიურია... - ეს რა თაიგულია დასმენისა?
არასოდეს არ დაასმინოთ ბავშვი მშობელთან. იმიტომ, რომ, ჯერ ერთი, მშობელმა არ იცის, როგორ მოიქცეს ამ დროს ბავშვთან. თუ ბავშვი ჰიპერაქტიურია, რა ქნას დედამ, ამოჭრას ბავშვისგან ეს ჰიპერაქტიურობა? არ იცის პედაგოგიკა. თქვენ იცით და ვერ აკეთებთ და მშობელს ავალებთ?
ამრიგად, არ დაასმინო ბავშვი. თუ რამ შენი გასაკეთებელია, შენ გააკეთე. თუ ბავშვი გაკვეთილზე არ გისმენს, რა შუაშია მშობელი? აი მიეცი საინტერესო გაკვეთილი და მოგისმენს, გაოცდება, გაიკვირვებს
უცხონი, რომლებიც ჯერ არ გინახავთ, გიყვარდეთ
გვიყვარდეს მშობლები ღვთიური სიყვარულით, და არასოდეს დავემდუროთ მშობლებს რაიმე მიზეზით.
გვიყვარდეს ოჯახი, ჩვენი საძირკველი, სადაც ჩვენი ცხოვრების ფესვები იზრდება.
ქმარი და ცოლი გვიყვარდეს, შვილები და ახლობლები, მეგობრები და მეზობლები.
არ დავემდუროთ მეზობელს არაფრის გამო.
თანამშრომლები გვიყვარდეს.
უცხონი გვიყვარდეს, რომლებიც ჯერ არ გვინახავს.
გვიყვარდეს გამვლელები, რომლებსაც პირველად ვხედავთ.
და როგორც ჩვენმა მოძღვარმა, ჩვენმა იესო ქრისტემ გვითხრა, გვიყვარდეს ისინიც, რომლებსაც არ ვუყვარვართ, ვინც გვწყევლის, ისინიც გვიყვარდეს ჩვენ. იმათ არ ვუყვარვართ - ეს მათი ცოდვაა, ჩვენ არ დავიდოთ ცოდვა.
გვიყვარდეს ყველა, როგორც ღვთის შვილები
საქართველო დღეს დამოუკიდებელი სახელმწიფოა. გინდაც იმიტომ, რომ მას ასეთად აღიარებს მსოფლიო თანამეგობრობა, იმიტომ, რომ ქართველი ხალხი თავად ირჩევს თავის ხელმძღვანელობას დემოკრატიული არჩევნების გზით, და იმიტომ, რომ ეს არჩეული ხელმძღვანელობა საქართველოსი, თავად ღებულობს უმნიშვნელოვანეს პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებს.
უნდა ითქვას, რომ ეს ხელმძღვანელობა ნაწილობრივ შეზღუდულია თავის გადაწყვეტილებებში გეოპოლიტიკური რეალიებით. მაგრამ თუ ამ კრიტერიუმებით მივუდგებით, მაშინ მსოფლიოში არ არსებობს არცერთი დამოუკიდებელი სახელმწიფო. სუპერ სახელმწიფოებსაც კი, უხდებათ, რომ შეზღუდონ თავიანთი არჩევანი გეოპოლიტიკური, ან სხვა რეალიების მხედველობაში მიღების გამო
არ არსებობს ტკივილი, რომლის მერეც არ მოდიოდეს შვება და არ არსებობს უიმედობა ...
ჭრილობების ან ტკივილების მოწინააღმდეგისთვის დანახვება არ არის წესი, ლელო ბურთშიც მაგას მასწავლიდა ნათლიაჩემი - ბათუ კევლიშვილი და ესე გავიზარდეთ ჩვენ.
მაგრამ, როცა დილის 4 საათზე, ოთხზე დგახარ და შუბლის კუთხით, ლოგინის კუთხეს ეყუდები, იმიტომ, რომ გეჩვენება, რომ აი მაგ მომენტში, მაგ პოზაში, ცოტა უფრო ნაკლებად იტანჯები ტკივიკისგან, აი მანდ არის ეს სიახლოვე სიკვდილთან.
პრინციპში არაფერს არ ფიქრობ და მარტო უფლის სახელს იხსენებ, თუ ვთქვათ მორწმუნე ხარ, როგორც მე ვცდილობ ვიყო. და ეს სინათლე, ნუგეში, რაღაც საოცარი შვება, არის ყველაზე დიდი სიხარული.
პრინციპში უძლურის დღიურის წერაც მაგიტომ დავიწყე. მივხვდი, რომ ძალიან სასიხარულო ამბავი მაქ ყველასთვის, ვინც, ჯვარი წერია ყველას, მომავალში გახდება ცუდად ან ეხლა არის ცუდად, ღმერთმა ყველას უშველოს.
ეს ამბავი არის ასეთი: არ არსებობს ტკივილი, რომლის მერეც არ მოდიოდეს შვება და არ არსებობს უიმედობა, რომლის იქითაც არ იყოს იმედი.
და ეს დღიურიც მაგიტომ დავიწყე, რომ კი არ ჩავციკლულიყავი, აი ამ ჩემ დამანგრეველ, დამახეიბრებელ ორ დაავადებაზე, ორივე სასიკვდილო... არამედ რაღაცა ისეთი მეკეთებინა, რაც სხვებსაც გამოადგებოდა.