ციტატები, მოკლე გამონათქვამები

სიყვარული, ისევე, როგორც რწმენა, საქმეთა გარეშე მკვდარია. ათასჯერ რომ თქვა, მწამს ღმერთიო, მოციქული გეტყვის - კი გწამს, მაგრამ საქმეები მიჩვენე, თორემ ვერ გავიგებ, მართლა გწამს, თუ არაო.
მთავარი საქმე ის არის, რომ ადამიანებში ვხედავდეთ ღმერთს და ვეპყრობოდეთ ადამიანებს ისე, როგორც ღმერთი მოექცეოდა მათ

რა სრულვყო ჩემ თავში? - პირველ რიგში აზრი დავიმორჩილო და მეორე რიგში - სიყვარული გავაფართოვო და ესენი ერთმანეთს შევურწყა.
როცა ვაზროვნებ სიყვარულით, ეს სხვა აზროვნებაა. როცა ვაზროვნებ სიყვარულის გარეშე, ეს სხვა აზროვნებაა.
სიყვარულით აზროვნებაში უფალს უახლოვდები, უსიყვარულოდ აზროვნებაში - მცირდები

დათესე და გაგიმრავლდება

მოსავალი გინდა? - დათესე, ისე სად მოგივა რამე!
კარგი გინდა შენს ცხოვრებაში რომ მოხდეს? - გააკეთე კარგი და კარგი კარგს გამოიღებს!
აკეთე კეთილი და მიიღებ გაორმაგებულ კეთილს!
თესე სიყვარული და გამრავლდება სიყვარული!
თესე ზრუნვა და გაგიმრავლდება შენც ზრუნვა - სხვები იზრუნებენ შენზე, იმიტომ, რომ შენ ეს დათესე

გადაწყვეტილებებს სწრაფად ღებულობთ?

მორალურ გადაწყვეტილებებს სწრაფად ვღებულობთ ხოლმე, თითქოს მაქვს საკმარისი ინტუიცია იმისათვის, რომ სწრაფად განვსაზღვრო, ესა თუ ის გადაწყვეტილება მორალურად სწორია თუ არა. მაგრამ, როდესაც საქმე ეხება რაღაც პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებს, სადაც ნამდვილად გათვლაა საჭირო, იქ, რასაკვირველია, ძალიან დიდხანს ვფიქრობ

სიყვარული უცნაური ყოფილა

ძალიან დიდი ძალაა სიყვარული, ჩემო ძვირფასებო, თანაც გვაქვს იმდენი, რამდენიც გვინდა. ამოწურე! უცნაური ყოფილა სიყვარული, რაც მეტს გასცემ, უფრო მრავლდება! ცოტას გასცემ? ცოტა მოგემატება. მეტს გასცემ? - მეტი მოგემატება! რაც უფრო ავარჯიშებ სიყვარულს, მით უფრო ძლიერი ხდება. შეიძლება, რომ ვიძუნწოთ სიყვარულში ვინმესთან?

სად ვეძებოთ ბედნიერება?

ერთმა ფილოსოფოსმა თქვა: "ბედი ყველგან არის, და ის არსადაც არ არის".
სადაც არ უნდა ეძებო ბედი, ვერ იპოვი, გარეთ ბედი არ არსებობს. ჩემშია ბედი, მე ვარ შიგნით ბედნიერი.
მე როგორ მიგიღებთ თქვენ, ამის მიხედვით, ან ბედნიერი ვიქნები, ან უბედური.
მნიშვნელობა არა აქვს გარეთ რა ხდება, მე შიგნით უნდა ვიგრძნო ბედნიერების განცდა

ქრისტემ კარგად გვითხრა, თუ რა არის ცათა სასუფეველი, რომ იგი ძალისხმევით აიღება და რომ ცათა სასუფეველში ცხოვრების ასეთი და ასეთი წესია. და ეს წესები აქვე უნდა შეიმუშაო უკვე. ვიდრე იქ მიხვალ, აქვე. თუ აქვე შეიმუშავებ, მაშინ იქ სულ სხვა ბედნიერებას მოიპოვებ. თუ აქ ვერ შეიმუშავებ, ძალა არ გეყოფა სასუფეველში მოსახვედრად

"რამდენსაც მიხდიან, ისეთ გაკვეთილს ვატარებ"

ბევრი ავტორიტარი მასწავლებელი ამბობს - რამდენსაც მაძლევენ, ისეთ გაკვეთილს ვატარებო, ჩემგან რა გინდათო. მართალს ამბობს, - აძლევენ ამდენს და ასეთ გაკვეთილს ატარებს. მისცემენ უფრო მეტს - სხვანაირს ჩაატარებს. მაგრამ, ეს ყოველთვის ასე არ არის. უვარგის მასწავლებელს გინდ ამდენი მიეცი, გინდ იმდენი, რაც იცის, იმას გააკეთებს.

ქართველი კაცის ნებისყოფა

უზნაძეს აქვს ნათქვამი - ქართველი კაცის ბუნება, გერმანელი კაცის ბუნებას ვერ შეედრება, გერმანელი რა საქმესაც დაიწყებს, დაამთავრებს, მაგრამ, თუ ქართველ კაცს ტაბურეტის გაკეთება უნდა, ორ ფეხს გაუკეთებს და მესამე დაეზარებო. - აი ასე ვართ, ნებისყოფა არ გვაქვს. საფანელი გვაქვს, მაგრამ ბოლომდე მიტანა გვიჭირს ხოლმე ხანდახან.

რწმენა გამოიცდება და მკვიდრდება, როცა ყოველთვის თან დაგყვება, როცა ყოველთვის თან სდევს შენს ფიქრებსა და საქმეებს.
არ შეიძლება რწმენა დროებით სადღაც შეინახო, მიატოვო და რწმენის გარეშე თუნდაც ერთი ნაბიჯი გადადგა.
სადაც გწამს, იქ ხარ გამარჯვებული. როგორც კი რწმენას გადადებ, იქ ღვთიური ძალა შენი დახმარებისკენ არ ილტვის

სიყვარულს ზრუნვა, მოვლა, ამოზრდა უნდა

სიყვარულს მოვლა უნდა. სიყვარულის ამოზრდა შესაძლებელია. 50 წელი ვიცხოვრე მეუღლესთან ერთად ბედნიერად. რას ვაკეთებდით? - სიყვარულს ვზრდიდით. ხელოვნურად ვზრდიდით - კონფლიქტებისგან გავრბოდით, კონფლიქტებს არ ვაზვიადებდით. ერთმანეთს ვუთმობდით. "იყოს როგორც შენ გინდა" - ვეუბნებოდით ერთმანეთს და ასე გამოგვივიდა სიამტკბილობა

რწმენა მაჩვენებს ჰორიზონტის იქით ცხოვრებას. და იქიდან მომდის პირობები, - თუ შენ ამ მიწიერ ცხოვრებას ესე გაატარებ, იქ რომ მოხვალ, მაშინ ეს დაგხვდება. თუ ესე არ გაატარებ, თვითონ ვეღარ წახვალ წინ, მუხლები არ გეყოფა, ძალა არ გეყოფა და სადღაც გაჩერდები. ვიღაცა ამას ჯოჯოხეთს დაარქმევს, ვიღაცა - მეხუთე, მეშვიდე ცას და სხვა ამგვარი

სულ შიშებშია ჩემი შვილი...

ბევრი ბავშვი გვყავს, რომლებსაც შიშები აწუხებთ. დედები მოდიან და ჩივიან - ჩემი შვილი სულ შიშებშია, - შეაშინეს და შიშებშია. არ ახლო ხელი, არ მიხვიდე, ჯერ შენი საქმე არ არის, გაიზრდები და მერე,.. იქ წავაქეზე, სადაც მე სიმშვიდე არ დამეკარგებოდა, იქ ავუკრძალე, სადაც ჩემი სიმშვიდე დაირღვეოდა. მაშასადამე, ვისზე ვიზრუნე, შვილზე, თუ ჩემზე?

აქ იწყება ჩვენი ბედნიერება

კარგიც მოხდება, ცუდიც მოხდება, უნდა ყველაფერი მივიღოთ.
თუ მივიღებთ, აი აქ იწყება ჩვენი ბედნიერება.
რაც ჩვენს ირგვლივ ხდება, არ დავარქვათ არაფერს კარგი და ცუდი. რაც მოხდა, ამას ვეღარაფერს ვეღარ ვუშველით.
კარგი მოხდა? გავიხაროთ.
ცუდი მოხდა? დასკვნა გავაკეთოთ, - რატომ მოხდა ეს? და აი ამაში დავინახავთ ამ თითქოსდა ცუდი რაღაცის სიკეთეს

შემოქმედებითი ცხოვრება დინების წინააღმდეგ

არ ავმაღლდეთ?
ამ ამაღლებას უნდა ჭიდილი ცხოვრებასთან. ჭიდილი აზრით, საქმით, ძიებით, შემოქმედებითი ცხოვრებით. შემოქმედება ყველაფერშია, არავინ არ თქვას - "მხატვარი არა ვარო", - განა მარტო მხატვრები და კომპოზიტორები ქმნიან რაღაცას... დიასახლისი, რომელიც დიდი სიყვარულით გაამზადებს კერძს და ლამაზად მიართმევს ოჯახს, ესაც შემოქმედებაა

თუ რისკიანი არ ხარ...

თუ გიყვარს ცხოვრება, მაშ რისკიც უნდა გქონდეს.
ვინც რისკიანი არაა, ვერ იტყვის, რომ პიროვნება ვარო, იმიტომ, რომ ნებისყოფა არ ჰქონია. მშიშარას რა პიროვნება უნდა დაარქვა?
მშიშრები ვართ? რაღაცის გვეშინია? მაშასადამე, პიროვნულობის ერთ-ერთი მთავარი თვისება - სიმამაცე, გამბედაობა - არა გვაქვს და უნდა შევიძინოთ, თუ გვინდა პიროვნება გავხდეთ

ნაციონალიზმსა და პატრიოტიზმს შორის განსხვავება

პატრიოტიზმი არ ნიშნავს, რომ შენ შენი ქვეყანა, შენი ხალხი, ენა გიყვარს, არა! როდესაც შენ ხედავ, რომ სხვასაც თურმე თავისი ხალხი, ენა, ქვეყანა, მიწა-წყალი უყვარს. როდესაც შენ მის სიყვარულსაც დაინახავ, აი მაშინ შენი ქვეყნისადმი შენ სიყვარულსაც აქვს ფასი. ისე, ჩემია და მიყვარს - ეს არაა პატრიოტიზმი. ეს ნაციონალიზმია, რაც მე ძალიან არ მიყვარს.

როდის მაქვს სატირლად საქმე?

მოვუფრთხილდეთ ამ ჩვენს იშვიათ განძს [სულს]. ამიტომ ვართ აქ ამქვეყნად. რომ წავალთ, სულს წავიღებთ. სხეული ძველდება, რაღაც დაემართება და გამოვა მწყობრიდან. ასე ხდება ყველას მიმართ, მეც იგივე უნდა დამემართოს, და სატირელი რა მაქვს? ვიტირო მაშინ, თუ მე მარტო ამ სხეულს მივაგე ყოველი სიკეთე, ვასვი, ვაჭამე, გავართე და გავალაღე და სული დავივიწყე

ვის გადავუხადოთ მშობლების ზრუნვა ჩვენზე?

ვის გადავუხადოთ ჩვენი მშობლების ზრუნვა ჩვენზე? დედას როგორ გადავუხდით?
ნათქვამია, - ხელის გულზე ერბოკვერცხი რომ შეუწვა, დედის ამაგს ვერ გადაიხდიო.
მაგრამ, შემიძლია გადავუხადო, - შვილს გავზრდი მე. მან ხომ მე გამზარდა, ახლა მე შვილს გავზრდი, სხვას დავეხმარები შვილის აღზრდაში, მის შვილს ხელში დავიჭერ, შვებას მივცემ, სიტყვას შევაშველებ,..

გაღიზიანებული მშობელი საშიშია, ბავშვი გარბის ასეთი მშობლისგან.
ხმამაღალი საუბარი ნიშნავს იმას, რომ მე მივეცი მაგალითი, ჩემი შვილი რომ თავის შვილთანაც ასე მოიქცეს. რა ქცევაც ვუჩვენე, ის ქცევა გაჰყვა მას და თუ მე ცოტათი მაინც პატივს მცემს, ეს ქცევა განმტკიცდება მასში და იგივეს გამოავლენს.
ამრიგად, გაღიზიანება უნდა მოიცილონ მშობლებმა

ჩვენ სხვა აღმზრდელებიც გვყავს ჩვენი ბავშვებისა, ესენი ანგელოზები არიან, რომლებიც სულ თან დასდევენ და იცავენ მათ.
თუ ჩვენ შვილს ვასწავლეთ - რომ ზეცა ცოცხალია, იქ ანგელოზები გყავს შენ, რომლებიც გივლიან, გიცავენ შენ, აბა ერთი უსმინე მათ, გული გიგრძნობს! - თუ ბავშვს ეს ჩავუდეთ გულში, რომ ეს ასე ხდება, მართლაც, ის ხშირად მოისმენს მათგან რაღაცას

თუ სიყვარულს ავანთებთ გულებში...

უცხო იყოს ჩვენთვის:
სიძულვილი და ბოროტება,
შური და შურისძიება,
გაღიზიანება და განკითხვა,
ჭორაობა და ლაყბობა.
ეს არ არის ჩვენი საქმე.
ეს ყველაფერი სიყვარულს დაგვინგრევს.
თუ სიყვარული გაგვინელდება, ბედნიერებაც გაგვექცევა.
თუ სიყვარულს ავანთებთ გულებში, ბედნიერება არ მიგვატოვებს.
ანთებული სიყვარული ბედნიერებას ადნობს ჩვენ გულებში!

სადაც კი შეგვიძლია მივბაძოთ უფალს.
როგორია ის? კეთილია - ვიყო კეთილი.
როგორია ის? ყველა უყვარს - მიყვარდეს ყველა.
როგორია ის? ყველას ყველაფერს უთმობს - დავუთმო მეც ყველას ყველაფერი.
პატარა რაღაც მცნებები მოგვცა და შევუსრულოთ ეს მცნებები. ამ ქვეყნად კარგი სახელი დაგვერქმევა და იმ ქვეყნადაც, ვისაც სწამს, და მე მწამს, სხვა ცხოვრება დაგვეწყება

შენი ცხოვრების სცენარის ავტორი, რეჟისორი, გამნათებელი და ოპერატორი უნდა იყო შენ.
როცა შენ სცენარის ავტორობას უთმობ სხვას, თუნდაც მეუღლეს, მთავრობას,.. მაშინ დამოკიდებული ხდები სხვაზე, თუ რა სცენარს დაწერს, რომ მოერგო მის სცენარს.
მაგრამ როცა შენი ცხოვრების სცენარის დამწერი შენ თვითონ ხარ, შენ თავისუფალი ხარ და წერ იმ სცენარს, რაც შენ გინდა