ციტატები, მოკლე გამონათქვამები

შვილთან ერთად ზრდა

გუშინ ერთი მშობელი მეუბნებოდა - ახლა გავიგე აღზრდა რა ყოფილაო. მე ჩემი თავი შვილთან ერთად უნდა ვზარდოო - ეს მართალია.
შვილთან ერთად გავიზარდოთ. როცა შვილთან ერთად იზრდები, ის წინ წავა. მაგრამ თუ გგონია, რომ შენ უკვე გაზრდილი ხარ - აი აქ ვდგავარ და ჩემ შვილს ჩემზე წინ არ გავუშვებო - შვილი მართლა ვერ წავა წინ. მოგემსგავსება შენ, უკეთეს შემთხვევაში

ქალებმა ხშირად უთხარით ეს სიტყვა ქმრებს

სიყვარული - ძალიან ხშირად ახსენეთ ეს სიტყვა. ხშირად უთხარით ერთმანეთს, ჩურჩულით, ალერსით - "მიყვარხარ, ჩემო კარგო". ქმარს უთხარით ქალებმა. გაიმეორეთ და გაიმეორეთ. როგორც პირველად უთხარით, რომ მიყვარხარო, აი ასე უნდა გაიმეოროთ-ხოლმე. მით უფრო, გამოცდილებაც შეიძინეთ უკვე. ჩემო ძვირფასო ქალბატონებო, ძალიან აკლიათ თქვენს მეუღლეებს თქვენი ალერსი.

ვინც იტყვის, - მე მასწავლებელი აღარ მჭირდებაო

ვინც იტყვის, - მე მასწავლებელი აღარ მჭირდება, მე თვითონ მაქვს მასწავლებლის დიპლომიო, - ცოდოა ასეთი ადამიანი, იმიტომ, რომ გაიყინა ადგილზე.
მასწავლებელს მივყავართ წინ და იმ ფარდებს გვიხსნის, რომლის იქითაც სხვა სამყაროები ჩნდება. და ამ სამყაროებს დასასრული არა აქვს.
ცოდნას, კანონებს, ბუნების მოვლენებს, ადამიანის აზროვნებას,.. დასასრული არა აქვს

დაწყებითების მასწავლებელი აურჩიეთ ბავშვს

მასწავლებლები აურჩიეთ ბავშვს, განსაკუთრებით დაწყებით კლასებში. არ მიუგდოთ ბავშვი ნებისმიერს, ვინც შეგხვდებათ სკოლაში, იმიტომ, რომ ზოგიერთი მასწავლებელი გადაყირავებული ტვინით არის. ზოგიერთი - თქვენ გაჯობებთ ზრუნვასა და სიყვარულში ბავშვის მიმართ. აარჩიეთ ხოლმე მასწავლებლები, რომლებიც განთქმულნი არიან ასეთი ქცევით და მათ მიუყვანეთ ბავშვი

ურთიერთობის ფუფუნება

თუ გვინდა ბავშვებს გამარჯვება ვასწავლოთ, პირველ რიგში კულტურა ვასწავლოთ.
ადამიანები შევაყვაროთ. მათთან ურთიერთობის ფუფუნება დავანახოთ და შევაყვაროთ.
რა ძვირფასი, ადამიანი რომ გყავს და მასთან ურთიერთობა შეგიძლია!
ამ ურთიერთობაში ორივე მხარე რაღაცას იძენს... ეს დიდი კულტურაა, თუ ეს ისწავლა ბავშვმა, მაშინ გამარჯვების ხარისხს ფასი არ დაედება!

რა აზრი აქვს შვილის აღზრდას, თუ...

რა აზრი აქვს შვილის აღზრდას, თუ უკეთესი არ გახდა მშობელზე? შვილი რაღაცით წინ უნდა წავიდეს მშობელზე. შეიძლება ყველაფრით ვერა, მაგრამ, ან გონიერებით, ან განათლებით, კულტურით, თავისებური უნარებით,.. რაღაცით თუ არ დაწინაურდა შვილი ჩვენზე, მაშასადამე, ჩვენ დავაკელით აღზრდა, იმიტომ, რომ ყველა ბავშვში არის ჩადებული ძალა, რომლითაც შეუძლია ჩვენ გაგვისწროს

ყველაფერი, რაც ჩვენს ირგვლივ არის, მთელი სამყარო ღმერთის ნებაზეა დამოკიდებული. მან რომ ერთი დაიჩურჩულოს თავისთვის, ჩვენ ყველანი გავქრებით. არც სამყარო გვეცოდინება და არც არაფერი არ იქნება. ის იქნება, რაც მას სურს. მის ნებაზე ვართ დამოკიდებულნი.
გვჯერა, რომ მისი ნება სიკეთე და სიყვარულია, ამიტომ, ღმერთის რწმენის იმედით ვცხოვრობთ, ვქმნით და ვაშენებთ

ფუფუნებაში ჩავარდნილი კაცის ბედი

როცა ჩვენ მივდივართ ჩვენი მომავლისკენ, აი ეს გზა და განცდები, რომლებიც ჩვენ გვეუფლება ამ ბრძოლაში, ეს არის ბედნიერება. ის კი არ არის ბედნიერება, ფუფუნებაში რომ არიან და აღარ იციან რა ქნან. ფუფუნებაში ჩავარდნილი კაცი ნარკოტიკებს მიეძალება, ღვინოს, ალკოჰოლს, გართობას, დროსტარებას მიეძალება და დაიღუპება. ესენიც მიზეზებია, რომლებსაც თავისი ბედი მოჰყვება.

როგორი ცოდვაა ადამიანი, რომელიც უკვალოდ გაქრება.
იყო ჩიტი მგალობელიო, იჭიკჭიკა, იჭიკჭიკა, წავიდა და არაფერი არ დაგვრჩა მისგან. უკვალოდ გაქრა.
კვალი!
კვალის დატოვებას კი მიზანი უნდა - კეთილშობილობით სავსე მიზანი.
მარტო მე, მე, მე კი არა, ჩემმა მიზანმა რაღაც სარგებელი უნდა მოგიტანოთ, თქვენ უნდა გარგოთ.
მეც იმდენი დამრჩება, რამდენსაც თქვენ კარგს გაგიკეთებთ

ერთმანეთს შევეშველოთ

სული მძიმე სატარებელია, ერთმანეთს შევეშველოთ სულის ტარებაშიო - რამხელა იდეაა აქ ჩადებული! მართლაც, ძნელია სულის სრულყოფა. შემეშველეთ თქვენ, მე კიდე თქვენ შეგეშველებით, იმიტომ, რომ თქვენ ჩემი ძალები გინდათ და მე თქვენი ძალები მჭირდება. ეს სხვადასხვანაირი ძალებია და ერთმანეთს რომ შევეშველებით, ცხოვრება ხალისიანი ხდება და ორივე გამარჯვებულები გამოვალთ.

ნათქვამია - როცა უბედურებას განიცდი, შენი სიხარული არ შეანელო, და იცოდე, რომ კარიბჭესთან ბედნიერება გელოდება. და პირიქით - როცა ბედნიერებას განიცდი, გაიხარე, მაგრამ იცოდე, რომ უბედურება გელოდება, იმიტომ, რომ ერთს მეორე მოსდევს.
ამ ცხოვრებაში აღმართებიც იქნება და დაღმართებიც. რას როგორ მიიღებ და გაუძლებ, იმის მიხედვით ან ზემოთ ადიხარ, ან დაბლა ჩამოსრიალდები

20 წელია დედა არ უნახავს

ერთი ჩემი სოფლელი ქალი ვიცი: "ჩემი შვილი გერმანიაშია, იქ გათხოვდა, იქ შვილიშვილები მყავს..." არ უნახავს, 20 წელია წავიდა ქალი და ამან არც იცის ან რა შვილიშვილი ჰყავს, ან რამხელა, ან ქმარი ვინ არის, არაფერი არ იცის. და ამაყობს იმით, რომ შვილი იქა ჰყავს.

თუ მშობლები დაივიწყე, რა კეთილშობილებაზე შეიძლება ლაპარაკი. აი გაგექცათ შვილი, ამერიკაშია და აღარ ახსოვს დედ-მამა.

ფსიქიკური ენერგიის ფლანგვა

ვინც სიგარეტსაა მიჩვეული, ან სმას, დროსტარებას,.. ასეთ ადამიანს თავში ასეთი აზრები უტრიალებს: დრო სად გავატარო, სიგარეტი სად ვიყიდო, შენ ხომ არ გაქვს სიგარეტი? მომაწევინე რაა, ცეცხლი გაქვს? მოუკიდე... რად მინდა მე ასეთი ცნობიერება და ეს აზრები, მაშინ, როცა უფრო მეტი სასიკეთო, სააზროვნო საქმე მაქვს? და ამაზე რომ დრო დავხარჯე? ამას ჰქვია ფსიქიკური ენერგიის ფლანგვა

როგორი არ უნდა იყოს მასწავლებელი?

თუ გულში არა გაქვს სიყვარული, მოეშვი ჰუმანურ პედაგოგიკას, წადი და იყვირე და იწივლე კლასში და შეიძლება ჯოხიც კი შეიტანო და შეაშინო ბავშვები. ხომ დადის ზოგიერთი მასწავლებელი ჯოხით. ზოგი ემუქრება ბავშვს ქულებით, დასჯით, დედ-მამის გამოძახებით, - დედა მომიყვანე, მამა მომიყვანე, - დაბეზღება ბავშვის, - თქვენი ბავშვი ასე და ასე იქცევა,.. რა ცხოვრება არის ეს ბავშვისთვის?

თუ მეუღლეს ებუტები

ბუტიაობა - ეს გაუზრდელი ადამიანის ქცევაა. ადამიანი როდესაც გაუზრდელია, გაიბუტება თავისათავად. იმიტომ, რომ თვითონ ქცევა უგუნურია. არ გელაპარაკები, ვიყურები სადღაც. ვის არ ელაპარაკები? ცოლია შენი, ქმარია შენი,.. თუ ამას არ ელაპარაკები, მაშ ვის უნდა დაელაპარაკო?
ჩემო ძვირფასებო, ვინმეს გახასიათებთ ბუტიაობა? ვინმეს გაქვთ ოჯახში კინკლაობა? სასწრაფოდ დაანებეთ ამას თავი.

სიჩუმის სიკეთეები

სიჩუმეს კიდევ ორი ძვირფასი თვისება აქვს. პირველ შემთხვევაში არაფერს არ ვფიქრობ, თვითონ მოვა რაღაცა. მეორე შემთხვევაში, იდეას ჩავიფიქრებ, რაღაც მინდა გავაკეთო და შემეშველეთ, როგორ გავაკეთო მე ეს? იმიტო, რომ უხილავი მშველელები არიან, ჩაგაგონებენ ანგელოზები. იდეას ამუშავებ და ეს იდეა ტრიალებს, როგორც ბურთი და ყველა მხრიდან გაჩვენებენ ამ იდეას და ღრმავდები ამ იდეაში.

მასწავლებლობა ცნობიერებაზე და გულზეა დამოკიდებული

მასწავლებელი მიხურავს სკოლის კარს და რაც აქვს თავში, იმას გამოიტანს გარეთ, რაც უდევს გულში, ისე მოქმედებს. თუ გულში უდევს - ეს რა ბავშვები არიან, რა თაობა მოვიდაო, - აი ამ განწყობით ჩაუტარებს გაკვეთილს. მაგრამ, თუ ამბობს - ნეტა ამათი ტოლი ვიყო, ამ თაობას ვენაცვალეო, - ასეთ შემთხვევაში სულ სხვა გაკვეთილს ჩაუტარებს მასწავლებელი. ცნობიერებაზე და გულზეა დამოკიდებული მასწავლებლობა.

თუ ბავშვს არ უჩვენე სიკეთე, სიკეთეს ვერ მიიღებ მისგან!
თუ სიყვარული არ უჩვენე, სიყვარულს მისგან ვერ მიიღებ!
თუ კეთილშობილება და დიდსულოვნება არ დაანახე, ასეთს ბავშვს ვერ გახდი!
მაგრამ თუ რამე უკუღმა დაანახე, იმ უკუღმართობას მიიღებს!
არადა მასში ღმერთისგან ჩათესილია სიკეთის და სიყვარულის მოთხოვნილება,.. უნდა უჩვენო ბევრი სიკეთე და სიყვარული, რომ შემდეგ გამოგივლინოს ეს თვისებები

ბავშვები სხვა დედებს და მამებს ელოდებიან, დედებს და მამებს კი მორჩილი შვილები უნდათ. ვერ მიიღებენ მორჩილ შვილებს, იმიტომ, რომ ეს ბავშვები ინდიგოები არიან. ესენი მოუსვენრები და მრავალმხრივი ნიჭით დაჯილდოებულები არიან. პედაგოგიკა ძველია, ხოლო ბავშვები ახლები არიან. როგორ ჩავჭედო ძველ პედაგოგიკაში ახალი ბავშვები? როგორ დავაფარო ეს ქუდი თავზე? არ ერგებათ. ამიტომაც, შფოთავენ, ანგრევენ...

ამ ხნის კაცი თუ მე ჩემ თავს ვზრდი, ჩემზე ახალგაზრდებმა რატომ არ უნდა გაზარდოთ თქვენი თავი, რათა მერე თქვენმა შვილებმა კარგი მაგალითი აიღონ თქვენთან?
ზარდეთ თქვენი თავი. თავშეკავება ისწავლეთ, დათმობა და დახმარება ისწავლეთ, თქვენ შვილებთან მეგობრობა ისწავლეთ. ალერსი და სიყვარულის ნაირფერი გამოვლენა ისწავლეთ. ეს ყველაფერი არც კი მოსთხოვოთ ბავშვს, თუ ჯერ თქვენ არ ისწავლით. ის დამნაშავე არ არის

წმინდა პორფირი ამბობს - სანამ შვილთან მიხვალ რამის ასახსნელად ან დასარიგებლად, ჯერ ღვთისმშობელს სთხოვე, ილოცე ღვთისმშობლისადმი და ღვთისმშობელი უკეთ გააგებინებსო.
ხშირად ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენი აზროვნებით და ლოგიკური მსჯელობებით ავუხსნათ ბავშვს რამე სულიერი საკითხი, მაგრამ შესაძლოა ბავშვს დახშული აქვს გონება და ვერ იგებს, რა დროსაც ღმერთის ჩარევაა საჭირო, რომ გაუნათოს და გაუხსნას გონება.

უიმედოდ სიყვარული არ ვითარდება

თუ სადმე იმედი გადაგიწყდა, იქ სიყვარულიც შეგიწყდა. უიმედოდ სიყვარული არ ვითარდება, იმიტომ, რომ მომავალი არ აქვს. იმედი რა არის? - მომავლის გასაღებია. იმედი ახლა კი არა, ხვალ უნდა შედგეს, ან ერთი წლის შემდეგ. შეიძლება უფრო გვიანაც. მაგრამ, იმედი რომ გაქვს, ეს დღეს გაცოცხლებს და სიხარულიც მოდის. ხომ დადგება ეს დღე? ჯერ არ დამდგარა, მაგრამ მე უკვე მიხარია, რომ ეს დღე დადგება! მაშასადამე, ბედნიერი ვარ სულ

ბედნიერება თვითონ ჩვენშია

ჩვენშია ბედნიერება. თუ გინდა დაინახო, საკუთარ თავში უნდა ჩაიხედო და აზრები მოაწესრიგო. როგორც შეხედავ ცხოვრებას, ეს ბედნიერება ან კარს მოგადგება და თვითონ აღმოგიცენდება, ანდა გაგექცევა და მერე დაუწყებ ცხრა მთას იქით ძებნას. ბედნიერების პოვნას დაიწყებ ან ლატარიის მოგებაში, ან რაღაც სხვა წარმატებაში, მაშინ, როდესაც გარედან ბედნიერება არ მოდის არასოდეს, იოტისოდენაც კი. ბედნიერება თვითონ ჩვენშია

რომ მივიღო ის, რაც არასდროს მქონია, უნდა გავაკეთო ის, რაც არასდროს გამიკეთებია

ეს ნიშნავს, რომ რაღაც ახალი უნდა გავაკეთო, ახალი ნაბიჯები უნდა გადავდგა. სიახლე ყოველთვის ეწინააღმდეგება გადარჩენის მექანიზმს. რატომ ხო, გადარჩენის მექანიზმი არის მოდი გააკეთე ის რასაც აკეთებდი, იმიტომ, რომ ამან გადაგარჩინა, ამან მოგიყვანა დღევანდელობამდე, მე არ ვიცი რა იქნება ხვალ, ამიტომ მოდი აკეთე ის რასაც აკეთებდი.